สวัสดีครับผมชื่อ ด.ช.สานนท์ วอนน้ำเพ็ชร ชื่อเล่นโบ๊ทครับผมจะมาเล่าเรื่องควาททรงจำของผมครับ
ผมเคยมีความผูกพันธ์กับเพื่อนสาวอยู่คนหนึ่ง เป็นเพื่อนสนิทมาก มากจนไปไหนมาไหนต้องไปด้วยกัน จนบางทีผมก็ปลาดใจว่า ผมกับเขา สนิทกันมากเกินเพื่อนหรือป่าว และในวันที่ผมกับเขาต้องจบการศึกษาชั้น ประถมศึกษา ผมก็นึกถึงเขาขึ้นมาทันที ในขณะนั้นเอง ที่ผมรู้ว่าเขาจำเป็นต้องย้ายไปเรียนต่างจังหวัดเพราะครอบครัวของเขาจำเป็นต้องไปทำงานที่จังหวัด วันๆนั้นผมคิดว่าเป็นวันสุดท้าย ที่ผมจะเจอกับเขา ผมจึงชวนเขาไปเที่ยวในที่ๆหนึ่ง เป็นที่ๆผมกับเธอรู้จักกันครั้งแรก เพราะผมจำได้ว่าเมื่อตอนที่ผมยังเด็กมาก ผมเจอกับเขาที่สวนสนามเด็กเล่น วันๆนั้นเขาวิ่งเล่นกับเพื่อนๆของเขาแล้วเขาก็วิ่งมาชนผมล้ม และเขาก็พูดออกมาว่าขอโทษค้ะ แล้วเขาก็ชวนผมมาเล่นกับเขา นั่นคือวันแรกของผมกับเธอที่รู้จักกัน จริงๆแล้วนั่นก็อาจเป็นรักแรกในวัยเรียนก็ได้ ในความคิดผม....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น